varoluşcu felsefe

nihilizm gibi degildir, onun gibi anksiete ye iter yalniz hayatta herseyin anlamsiz oldugunu varsaymaz.
postmodern toplum gibi bireyseldir.
(bkz: kierkegaard)

insan varolusunu, somut gercekligi icinde ve toplumdaki bireyselligi acisindan goz onune alan felsefi ogretidir. akil felsefelerine karsilik kendisini insanin felsefesi olarak tanimlar. insan baslangicta, akilla donanmis belli bir varlik meydana getirmekten uzaktir, insan baslangicta bir hicliktir yani dolayisiyla da varolus sacmadir, insan varolusu ozunden once gelmektedir. yani insanin kendi hayatina anlamini disardan bir varlik degil, gene insanin kendisi verir. insan kendisini nasil bicimlendiriyorsa o dur.